Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, er is nogal wat gaande in de wereld momenteel, vind je niet? In dat kader sprak ik afgelopen week met iemand over hoe we continu worden overladen met alles wat er gaande is in de wereld, en hoe simpel ons leven toch was als kind. Waarschijnlijk was er toen ook van alles gaande, alleen werd je er niet continu van op de hoogte gebracht. En helemaal als kind, wist ik echt niet wat er allemaal gebeurde in de wereld.
Ik woonde in een dorp, en mijn leven speelde zich af op de vierkante meter waar ik zelf was. Als ik ergens was, wist ik niet of het ergens anders leuker was, of dat er ergens anders iets ergs gaande was. Ik was alleen telefonisch bereikbaar als ik thuis, in de buurt van de telefoon was, zo’n oranje ding met draaischijf, en kreeg geen appjes maar brieven van mijn nichtjes die mijn ‘penvriendinnen’ waren. (Bestaat dat eigenlijk nog??) Heerlijk rustig, behapbaar en eenvoudig. En ik was er super gelukkig mee!
Miljoenen prikkels per dag
Wat was dat toch een heerlijke eenvoudige tijd! Toen heel normaal, maar nu, zo’n 50 jaar later zo anders. We hebben onszelf en onze leefomgeving ontwikkeld tot een omgeving waarin alles snel gaat, veel is, je continu bereikbaar bent, maar vooral ook continu op de hoogte wordt gehouden van alles wat zich in de wereld afspeelt. Als het op jouw kleine vierkante meter helemaal fijn en ok is, wordt je toch continu (negatief) geprikkeld door door alles wat er momenteel op een andere plek gaande is.
Wist je dat we tegenwoordig miljoenen prikkels per dag te verwerken krijgen? En dat dat een paar honderd jaar geleden het aantal prikkels was wat in een heel jaar aan ons voorbij kwam? De snelheid en veelheid van ons dagelijks leven en wat we te verwerken krijgen is enorm snel vermeerderd, terwijl ons innerlijk verwerkingssysteem lang niet zo snel mee is veranderd. En wat gebeurd er als je meer tot je krijgt, dan je kan verwerken? We raken overprikkeld en ons stress systeem wordt geactiveerd.
Rustmomenten zijn (over)prikkelmomenten geworden
We krijgen niet alleen meer prikkels tot ons dat ooit tevoren, maar veel van die prikkels komen tot ons op momenten dat we eerst rust kenden: in de rij van de supermarkt of op het station, als je lekker onderuit op de bank zit. In al die momenten waarin we vroeger ‘niks’ deden en/of niet bereikbaar waren, en ons brein kon rusten, verwerken en herstellen, worden we nu via onze telefoon ook op deze ‘pauze’ momenten nog steeds overladen met berichten. Onze hersenen krijgen de hele dag miljoenen prikkels te verwerken, zonder een kleine pauze. Ons stress systeem wordt tegenwoordig continu geprikkeld.
Continu gevoel van onveiligheid
Het is niet alleen de hoeveelheid aan prikkels die ons stress systeem continu activeert. Het is ook de hoeveelheid aan negatieve prikkels, de prikkels die jouw gevoel van veiligheid wegnemen. Recente nieuwe kennis over ons zenuwstelsel leert ons dat het voor onze gezondheid enorm belangrijk is dat we ons veilig voelen. Veilig in de zin van op je gemak, vertrouwen hebben. Maar je eigen vierkante meter kan nog zo veilig en vertrouwt zijn, als we continu op de hoogte gehouden worden van alles wat zich op de wereld afspeelt, wordt je onveilige gevoel continu getriggerd.
En begrijp me goed, ik ben niet tegen het nieuws. Het is misschien ook goed om op de hoogte te blijven van wat zich in de wereld afspeelt, en ik ben echt begaan met al het leed en de onrust in de wereld, maar dat is nou ook tegelijkertijd het probleem. We worden continu betrokken in alles wat zich over de hele wereld afspeelt, en het raakt ons. We worden er ongerust van, of angstig, terwijl we er eigenlijk helemaal niks mee kunnen, en totaal geen invloed op hebben. En het zijn nou juist die prikkels, die ons wel raken, maar waar we niks mee kunnen, die ons zoveel stress, innerlijke onrust en slapeloze nachten bezorgen.
Terug naar je vierkante meter
We hebben niet altijd invloed op wat er allemaal van buitenaf tot ons komt. Maar je kan wel kiezen op af en toe weer even terug te gaan naar jouw vierkante meter. En je telefoon daar buiten te houden. Thuis komen noem ik dat. Bij jezelf en in de eenvoud van dit moment. Waar het heel vaak gewoon goed is, fijn is, veilig en vertrouwd is. Even alles wat was en wat komen gaat, laten voor wat het is. Alle veelheid, snelheid en zwaarte van je af laten glijden. En heel bewust stil staan bij wat er allemaal goed gaat, en fijn is. Dankbaar voor wat er wel is. Stil staan bij wie je lief hebt. Vanaf die plek van innerlijke rust en vrede, kan je ook veel beter kijken waar je iets mee kan en waar niet. Waar je iets aan kan veranderen, en wat kan je dan doen, en hoe ga je dat kan doen. Maar ook waar kan ik niks aan veranderen, en kan ik dat dan laten? Aanvaarden dat het is wat het is en dan in vertrouwen loslaten?
In vertrouwen loslaten?
Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan: in vertrouwen loslaten. Want hoe kan je vertrouwen hebben als er zoveel gaande is, waar je wel van op de hoogte bent en wordt gehouden, waar je geen invloed op heb, en waar je ook de uitkomst niet van weet? Het antwoord op deze vraag kreeg ik deze week met deze tekst die een lieve yogi met mij deelde. En ik sluit graag af met het delen van deze tekst, die ik een klein beetje heb aangepast, en waarin zoveel hoop, vertrouwen en een duidelijke ‘to-do’ voor ons allen naar voren komt:
Het enige wat ons te doen staat,
is ons hart ♥️ en onze geest open te houden
door alle veelheid, onrust en onveiligheid heen.
En er vanuit je hart te zijn, voor alles wat er voor jou toe doet
en de mensen die je nodig hebben.
Het scheppen van een wereld, waarin we als mensen in harmonie leven,
kunnen we allemaal, individueel blijven doen.
We kunnen ervoor blijven kiezen om zorg te dragen voor je licht.
En wat er ook om je heen gebeurt, je hart open te houden
voor wat en wie zorg en liefde nodig heeft.
Door te onderscheiden wat zuiver is en wat niet,
en steeds voor zuiverheid te kiezen.
Zoek je heil niet in strijden, vluchten, ontkennen,
maar richt je op waar jij invloed op hebt.
Het kan een circus zijn om je heen,
maar je hoeft geen kaartje te kopen.
Kijk dieper, kijk verder, blijf kalm en houd je blik zacht.
Door bewuste keuzes te maken en deze te leven,
kunnen we altijd een verschil maken…
en het circus buiten ons laten voor wat het is.
De wereld heeft liefde nodig, en jij kan daar aan bijdragen!
Het gaat erom weer terug te gaan naar de eenvoud van jouw vierkante meter, en daar met je hele hart aanwezig te zijn. Om telkens opnieuw elke dag en hier en nu jouw kleine wereld proberen vrediger te maken. Om jouw licht te laten stralen, jouw woord te spreken, jouw initiatief te nemen. Om van je huis een warme liefdevolle plek te maken, vol gelach en muziek, vol verwondering en mooie dingen.
En van daar uit jouw licht te schijnen en uit te breiden naar jouw vierkante kilometer, en wat je daar kan betekenen. Als we dat allemaal zouden doen, zouden we samen veel meer harmonieuze en veilige vierkante kilometers kunnen creëren? Dat is de invloed die we wel hebben en veel meer mogen inzetten. What the world needs now, is love sweet love…..
Dankjewel voor je aandacht! Ik wens je een mooie, vredige dag vandaag. En misschien kan je vandaag een klein beetje van jouw liefde aan de wereld schenken ♥️
Hartegroet,
Marjolein
Let op: nieuwe trainingen in januari 2025
Wil je meer rust en ruimte ervaren in je hoofd, je lichaam en je leven? Dat kan!
In januari 2025 start ik weer nieuwe groepstrainingen Mindfulness en Zenuwstelselregulatie. Heb je interesse om mee te doen of wil je meer informatie, zie de link bij mijn aanbod onder deze mail, en/of voel je vrij om contact met mij op te nemen.
Ter info:
* Nieuwe mindfulness groeps training (start 11 januari 2025, inschrijving al gestart)
* Nieuwe zenuwstelselregulatie training (start 18 januari 2025, inschrijving al gestart)
De trainingen zijn ook individueel of in duo mogelijk!